U demokratskim društvima se smatra da je većina uvijek u pravu, ali vrlo često mišljenje većine može biti apsolutno pogrešno.
Ogromna većina populacije u gotovo svim zapadnoevropskim društvima smatra da se ubrzanje inflacije kakvo danas posmatramo nikada poslije Drugog svjetskog rata nije desilo Zapadnoj Evropi.
Ekonomska istorija Zapadne Evrope pokazuje da je takvo mišljenje potpuno pogrešno (vidjeti grafikon).
U zadnjih 50 godina inflacije je prošla kroz nekoliko velikih talasa, a tekući veliki talas četvrti je po redu.
Prvi rast inflacije se desio početkom 70-ih godina prošlog vijeka, pretežno zbog tzv. naftnog šoka, koji nije bio ništa drugo do rast cijena nafte prouzrokovan odlukama proizvođača nafte (OPEC) da podignu cijene nafte i uvedu embargo na prodaju nafte nekim zemljama Zapada zbog njihove podrške Izraelu u sukobu sa arapskim državama.
Inflaciji je trebalo oko 4 godine da dostigne svoj maksimum (crvena strelica na grafikonu), a približno isto toliko da se vrati na prosjek od 2,7% (crvena linija na grafikonu).
Inflatorni udari sa kraja 70-ih i početka 80-ih godina (plava strelica) i devedesetih godina (zelena strelica) su po intenzitetu i trajanju bili slabiji, ali i u tim perodima maksimalna inflacija se kretala u intervalu između 6% i 8%.
Na prelazu iz 70-ih krivac za rast cijena je tzv. Drugi naftni šok, koji je doveo do pada proizvodnje nafte u Iranu i udvostručenja cijena nafte.
Tekući inflatorni udar (crna strelica) nastupa nakon perioda od oko 30 godina u kojem je inflacija imala opadajući trend.
Godišnja inflacija u Njemačkoj
(januar 1960- jun 2022)
Izvor: OECD.
Drugo, takođe većinski pogrešno, mišljenje je da Njemačka nikada ne bi dozvolila ovako visoku inflaciju da je ona samostalno odlučivala o monetarnoj politici Evropske centralne banke (ECB), ili da je imala svoju valutu i svoju centralnu banku.
Euro je uveden 1999.godine.
Te godine Njemačka predaje svoj monetarni suverenitet nadnacionalnoj monetarnoj ustanovi (ECB).
Ali kao što vidimo i prije 1999, u vremenu kada Njemačka ima svoju valutu koju emituje Dojče Bundesbank, visoka stopa inflacije nije bila nepoznata njemačkoj privredi i njemačkim potrošačima.
Priče o tome da je današnja visoka inflacija nepoznata pojava u poslijeratnoj Zapadnoj Evropi, kao i održavanje mita o posvećenosti Njemačke niskoj inflaciji, očigledno su priče za malu djecu.
Veza između većine inflatornih udara je energetska kriza, kojoj je tokom druge i treće decenije 21. vjeka dodato sumanuto štampanje novca od strane Ameriikanaca (FED) i Evropljana (ECB) sa ciljem da se SAD i pojedine evropske zemlje spasu od vrlo izvjesnog bankrota.
Julska inflacija u Kini je 2,7% i na nivou je prosječne inflacije u Njemačkoj tokom pedesetogodišnjeg perioda (januar 1960- jun 2022).
Evropska statistika procjenjuje da je u julu inflacija u Njemačkoj 8,5%.